Xəlil Rza ULUTÜRK

AZ RU EN

Ana səhifə / Ədəbiyyat / Xəlil Rza ULUTÜRK

Xəlil Rza ULUTÜRK

20.10.2012 [18:45]

Ana dilim

Layla dedim yatasan,
Qızılgülə batasan...
-Hardan gəlir bu səs-səda?
Bəlkə illər arxasında
layla çalır gəlin ana?
Dörd qulac ip
bir yüyrüyü bənd eləmiş kəhkəşana.
Layla çalır gəlin ana,
Layla axır çocuq baxır.
Bəs nə üçün mürgüləmir?
Bayaq ana südü əmib,
İndi ana ruhu əmir.
İllər ötdü yaşa doldum.
Anladım ki, mənim dilim,
ürəyimdən çıxmaz mənim!
Anladım ki, sinəmdəki sözlər deyil.
Babaların nəfəsidir.
Çənlibeldə at oynadıb,
şimşəklərlə qoşa gedən
İgidlərin nərəsidir.
Sağdır dilim,
demək, sağdır ləyaqətim, şərafətim.
Sağdır demək milyard yaşlı məmləkətim.
Yüz hədəfə tuş etmişəm
Sabirin hər sətrini mən
Salxım-salxım nuş etmişəm
Şəhdini mən, ətrini mən.
Kim qorumur öz yurdunu-yuvasını
Udmasın yurd havasını!!!
Kim qorumur öz dilini
İtsin mənim gözümdən qoy ilim-ilim!
O sahili, bu sahilə birləşdirən,
Polad körpüm qılıncımdır, günəşimdir
Mənim dilim!!!

Mən Azərbaycanam!

Dinləyin, dinləyin, mən bir kamanam,
Şərqin sinəsindən qopan fəğanam.
Uzaq əsirlərin dərinliyindən
Sabaha üz qoyan sonsuz karvanam.
Ovcu qabar-qabar, ciyəri təşnə,
Günəşi ardınca çəkən sarbanam.
Bu qoca dünyanın tən ortasında
Bülbülü susmayan bir gülüstanam.
Sovqatı, bəxşişi açıq sinidə,
Ağzının sonuncu tikəsini də
Dosta bağışlayan, düşmənə verən
Dumanlı Təbrizəm, çənli Zəncanam.
Hər şeyi alınıb tükənsə belə,
Eşqi tükənməyən Azərbaycanam!
Dinləyin, dinləyin, mən bir kamanam,
Dağ-daşı yandıran aham, amanam.
Bir vaxt Albaniya dedilər mənə,
Dağlardan vüqarlı alpam, alpanam.
Neçə Keyxosrovun açıq döşündə
Brilyant tacını bomboş qoyanam.
Rüstəm Zal öldürdü öz Söhrabını,
Söhrabam, mən onu bağışlayanam.
Təkcə öz dibinə işıq salmayan,
Hamıya nur verən şamam, şamdanam.
Dinlə, qoca dünya, ey mənim anam:
Min yol öldürülən, yenə ölməyən
ƏZƏLİ, ƏBƏDİ AZƏRBAYCANAM!

Dədə Heydər - Atatürk

Azadlıq allahı tək əyləşib öz yerində,
Yerin-göyün nuru var peyğəmbər gözlərində.
Sadəliyi nur saçır, əzəməti dərində.
Gedir, polad çiynində Kəpəz, Qoşqar boyda yük.
Dədə Heydər - Atatürk.

Dərin mavi gözləri sakit yanan od-ocaq,
Alovunda satqınlar yanacaq, kül olacaq.
Qaranlıqda işıqdır - o işığa yol açaq.
Məsləki varlığından böyükdür, min qat böyük.
Böyüklük heykəlidir Dədə Heydər - Atatürk!

Dörd tərəf qar-qiyamət, sərt qış... o, güllü yazdır,
Dinc, mülayim səsi də qaynar bir ehtirasdır.
Ərzurumdan Xəzərə şığıyan Xan Arazdır.
Dalğasında dönüklər ağ köpükdür, boz köpük,
Dalğalanır nəhr tək Dədə Heydər - Atatürk.
Azərbaycan, Türkiyə... Daş qala - qoşa səngər,
Bütün qasırğalara birləşməklə sinə gər.
Bu birlik qarşısında düşmən tük salacaq, tük...
Qucur iki sahili Dədə Heydər - Atatürk.

Yaralı xəritəmiz

Bakı-Təbriz gözlərim
Qoşqar, Savalan dizim
Süfrəsidir yurdumun
Göy-göl, Xəzər dənizim
18-də əlimiz Dərbəndimə çatmadı
Qırmızılar bu yurdu
Xəritəmə qatmadı
Ürəyimi göynədir
Zəngəzur, Göyçə dərdi
Bu yaz Dərəçiçəkdə
Kimlər gül üzdü, dərdi?
Hanı Aşıq Alının,
Ələsgərin məzarı?
Qaldı düşmən əlində
Azərbaycan gülzarı
Hanı ulu toprağım
Kimindi Basarkeçər?
Haçan vətən balası
Düşməni basar, keçər?
Kimə qaldı vüqarım,
Kimə qaldı Borçalı?
Sərvətimi talayan,
Torpağımdan borc alır.
İl boyu əriməyən
Ürəyimdə qara bax,
“Bizimdir” deyə-deyə
Əldən gedir Qarabağ.
Bu əsrdə neçə yol
Kiçilən yurdu tanı
Cavad xana dönəlim
Vermə yada Vatanı.
Biganə qalma yurda,
Daldalanma qınında,
Yaralı xəritəmin
İzi qalsın qanında.
Qalx, ayaqla düşməni
Batıb getməzmi susan?
Kor əjdaha qansın ki,
Boğazında boğmasan.

Azadlığı istəmirəm zərrə-zərrə

Azadlığı istəmirəm
Zərrə-zərrə, qram-qram
Qolumdakı zəncirləri qıram gərək
Qıram! Qıram!
Azadlığı istəmirəm
Bir həb kimi, dərman kimi
İstəyirəm səma kimi,
Günəş kimi,
Cahan kimi:
Çəkil, çəkil ey qəsbkar:
Mən bu yurdun gur səsiyəm:
Gərək deyil sısqa bulaq,
Mən ümmanlar təşnəsiyəm.

Paylaş:

Baxılıb: 2639 dəfə